Έκπληκτοι οι Έλληνες πολίτες, παρακολουθούν εδώ και αρκετές ημέρες την διαμάχη που έχει ξεσπάσει στους κόλπους της δικαιοσύνης, για τις καταγγελθείσες από τους εισαγγελείς κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη, παρεμβάσεις στο έργο τους.
Βεβαίως δεν περιμέναμε από τους δυο δικαστικούς λειτουργούς να μάθουμε τι συμβαίνει στο χώρο της δικαιοσύνης. Εδώ και χρόνια, προσπαθούμε να αναδείξουμε, με κάθε τρόπο, όχι μόνο τις πολιτικές παρεμβάσεις αλλά και τις κάθε είδους δοσοληψίες και διαπλοκές που ευδοκιμούν στο Ναό της Θέμιδας, με αποτέλεσμα η αληθινή απόδοση της δικαιοσύνης, να εξαρτάται από τον πατριωτισμό και την συνείδηση ορισμένων δικαστικών λειτουργών, φωτεινών εξαιρέσεων στο βαθύ σκοτάδι της συνδιαλλαγής.
Ναός της Θέμιδας ή παράγκα;;
Ας με συγχωρέσουν οι έντιμοι και αξιοπρεπείς δικαστές αλλά η ακολουθία των γεγονότων και οι αντιδράσεις των πρωταγωνιστών στις πρόσφατες εξελίξεις επιβεβαιώνουν, για μια φορά ακόμα την κοινή πεποίθηση των πολιτών, όταν παρομοιάζουν την δικαιοσύνη με παράγκα.
Υποβάλλουν παραίτηση δυο εισαγγελείς που ασχολούνται με οικονομικά εγκλήματα, καταγγέλοντας παρεμβάσεις στο έργο τους, ενώ παράλληλα με δηλώσεις τους «προκαλούν» την ιεραρχία της δικαιοσύνης, να τους καλέσει να καταθέσουν γραπτώς, ονόματα και διευθύνσεις εκείνων που τους «πιέζουν». Ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου τους καλεί να δώσουν προφορικές εξηγήσεις και στην συνέχεια θέτει τις καταγγελίες στο αρχείο. Τούτο με απλά λόγια σημαίνει ότι οι οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς είπαν ψέμματα, ή στην καλύτερη περίπτωση ασυναρτησίες.
Στην συνέχεια, ο προϊστάμενός τους, αρεοπαγίτης, τους χαρακτήρισε ως «παρορμητικούς» και εκείνοι ανακάλεσαν τις παραιτήσεις τους.
Δυο ημέρες αργότερα, η κοινή γνώμη πληροφορείται ότι ο γραμματέας του υπουργείου οικονομικών και πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, διώκεται για οικονομικά εγκλήματα σε βαθμό κακουργήματος, ενώ παράλληλα ο αντισαγγελέας του Αρείου Πάγου, που είχε θέσει τις καταγγελίες των οικονομικών εισαγγελέων στο αρχείο, τους ξανακαλεί να δώσουν, αυτή την φορά, γραπτές εξηγήσεις.
Αν από τα πραγματικά περιστατικά αυτά, υπάρχει έστω και ένας καλοπροαίρετος πολίτης που να πιστέψει ότι δεν συνδέονται μεταξύ τους και μπορεί να δώσει κάποια άλλη, έστω αληθοφανή, εξήγηση, είμαι περίεργος να την ακούσω.
Η κορυφή του παγόβουνου
Όμως τα συγκεκριμένα περιστατικά είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου, η μικρογραφία της καθημερινής δικαστικής πραγματικότητας στον τόπο μας.
Πολλά ακούμε κάθε μέρα για μεταρρυθμίσεις, δομικές αλλαγές, και άλλα τέτοια συμπαθητικά, που υποτίθεται ότι είναι αναγκαία για να βγεί η χώρα από το οικονομικό τέλμα. Είναι βέβαιο ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η Ελλάδα θα ξεπεράσει τις οικονομικές Συμπληγάδες. Με πολλές θυσίες, με πολύ κόπο και μεγάλη προσπάθεια αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρουμε.
Όμως είναι βέβαιο ότι οι πολίτες για να μπορέσουν να βοηθήσουν, με όποιο τρόπο ο καθένας μπορεί, πρέπει να αισθάνονται προστατευμένοι τουλάχιστον από την δικαιοσύνη. Πρέπει να ζούν και να εγάζονται μέσα σε κλίμα ασφαλείας και νομιμότητας. Όταν όμως εδραιώνεται κάθε μέρα και πιό σταθερά η πεποίθηση ότι και η δικαιοσύνη ακολουθεί τα αδιέξοδα και ολισθηρά μονοπάτια της διαφθοράς και της διαπλοκής, όπως ο πολιτικός κόσμος, σύντομα θα βρεθεί στην ίδια θέση με αυτόν.
Όμως διέξοδο στην πολιτική ανωμαλία δίνουν οι εκλογές. Στην ανύπαρκτη δικαιοσύνη, η αυτοδικία. Και τότε ο Θεός να βάλει το Χέρι Του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Βεβαίως δεν περιμέναμε από τους δυο δικαστικούς λειτουργούς να μάθουμε τι συμβαίνει στο χώρο της δικαιοσύνης. Εδώ και χρόνια, προσπαθούμε να αναδείξουμε, με κάθε τρόπο, όχι μόνο τις πολιτικές παρεμβάσεις αλλά και τις κάθε είδους δοσοληψίες και διαπλοκές που ευδοκιμούν στο Ναό της Θέμιδας, με αποτέλεσμα η αληθινή απόδοση της δικαιοσύνης, να εξαρτάται από τον πατριωτισμό και την συνείδηση ορισμένων δικαστικών λειτουργών, φωτεινών εξαιρέσεων στο βαθύ σκοτάδι της συνδιαλλαγής.
Ναός της Θέμιδας ή παράγκα;;
Ας με συγχωρέσουν οι έντιμοι και αξιοπρεπείς δικαστές αλλά η ακολουθία των γεγονότων και οι αντιδράσεις των πρωταγωνιστών στις πρόσφατες εξελίξεις επιβεβαιώνουν, για μια φορά ακόμα την κοινή πεποίθηση των πολιτών, όταν παρομοιάζουν την δικαιοσύνη με παράγκα.
Υποβάλλουν παραίτηση δυο εισαγγελείς που ασχολούνται με οικονομικά εγκλήματα, καταγγέλοντας παρεμβάσεις στο έργο τους, ενώ παράλληλα με δηλώσεις τους «προκαλούν» την ιεραρχία της δικαιοσύνης, να τους καλέσει να καταθέσουν γραπτώς, ονόματα και διευθύνσεις εκείνων που τους «πιέζουν». Ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου τους καλεί να δώσουν προφορικές εξηγήσεις και στην συνέχεια θέτει τις καταγγελίες στο αρχείο. Τούτο με απλά λόγια σημαίνει ότι οι οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς είπαν ψέμματα, ή στην καλύτερη περίπτωση ασυναρτησίες.
Στην συνέχεια, ο προϊστάμενός τους, αρεοπαγίτης, τους χαρακτήρισε ως «παρορμητικούς» και εκείνοι ανακάλεσαν τις παραιτήσεις τους.
Δυο ημέρες αργότερα, η κοινή γνώμη πληροφορείται ότι ο γραμματέας του υπουργείου οικονομικών και πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, διώκεται για οικονομικά εγκλήματα σε βαθμό κακουργήματος, ενώ παράλληλα ο αντισαγγελέας του Αρείου Πάγου, που είχε θέσει τις καταγγελίες των οικονομικών εισαγγελέων στο αρχείο, τους ξανακαλεί να δώσουν, αυτή την φορά, γραπτές εξηγήσεις.
Αν από τα πραγματικά περιστατικά αυτά, υπάρχει έστω και ένας καλοπροαίρετος πολίτης που να πιστέψει ότι δεν συνδέονται μεταξύ τους και μπορεί να δώσει κάποια άλλη, έστω αληθοφανή, εξήγηση, είμαι περίεργος να την ακούσω.
Η κορυφή του παγόβουνου
Όμως τα συγκεκριμένα περιστατικά είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου, η μικρογραφία της καθημερινής δικαστικής πραγματικότητας στον τόπο μας.
Πολλά ακούμε κάθε μέρα για μεταρρυθμίσεις, δομικές αλλαγές, και άλλα τέτοια συμπαθητικά, που υποτίθεται ότι είναι αναγκαία για να βγεί η χώρα από το οικονομικό τέλμα. Είναι βέβαιο ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η Ελλάδα θα ξεπεράσει τις οικονομικές Συμπληγάδες. Με πολλές θυσίες, με πολύ κόπο και μεγάλη προσπάθεια αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρουμε.
Όμως είναι βέβαιο ότι οι πολίτες για να μπορέσουν να βοηθήσουν, με όποιο τρόπο ο καθένας μπορεί, πρέπει να αισθάνονται προστατευμένοι τουλάχιστον από την δικαιοσύνη. Πρέπει να ζούν και να εγάζονται μέσα σε κλίμα ασφαλείας και νομιμότητας. Όταν όμως εδραιώνεται κάθε μέρα και πιό σταθερά η πεποίθηση ότι και η δικαιοσύνη ακολουθεί τα αδιέξοδα και ολισθηρά μονοπάτια της διαφθοράς και της διαπλοκής, όπως ο πολιτικός κόσμος, σύντομα θα βρεθεί στην ίδια θέση με αυτόν.
Όμως διέξοδο στην πολιτική ανωμαλία δίνουν οι εκλογές. Στην ανύπαρκτη δικαιοσύνη, η αυτοδικία. Και τότε ο Θεός να βάλει το Χέρι Του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου