Επτά και μία....

Όπως και τα φανταράκια μετρούν τις ημέρες που απομένουν μέχρι να απολυθούν για να γίνουν πολίτες, έτσι και εγώ, όπως οι περισσότεροι Έλληνες, μετράω τις ημέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές.
Εν τω μεταξύ ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, όπως στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις, συντηρείται με έξυπνο συνάμα όμως και δόλιο τρόπο.
Πόσες τηλεμαχίες θα γίνουν, ποιοί θα συμμετέχουν, ποιές θα είναι οι ενδυματολογικές προτιμήσεις τους και άλλα πολλά χωρίς σημασία στοιχεία. Είναι γεγονός αλλά και απορίας άξιον εδώ και χρόνια, γιατί κατά την προεκλογική περίοδο γίνεται στα Μ.Μ.Ε. εκτενής αναφορά σε όλα τα θέματα που αφορούν τα διαδικαστικά και θεωρητικά ζητήματα των εκλογών, ενώ υποβαθμίζονται τα ουσιαστικά και πρακτικά θέματα που αφορούν στα προβλήματα και την λύση τους που πρέπει να δώσει η κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές.
Οι αρχηγοί και τα στελέχη των κομμάτων αποδύονται σε μία εξαντλητική προσπάθεια να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων, υπερτονίζοντας με ευσυνειδησία και κουραστική περιπτωσιολογία τα λάθη των πολιτικών αντιπάλων τους, ενώ αντιπαρέρχονται με γενικόλογες αναφορές και υπεκφυγές τις δικές τους ευθύνες, αλλά την δική τους πρόταση για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν τους πολίτες.
Το δημοκρατικό κουτόχορτο
Τα πιεστικά και αγωνιώδη για το μέλλον του τόπου ερωτήματα, προσπαθούν τα ΜΜΕ να τα θέσουν σε δεύτερη μοίρα, προβάλλοντας ως δημοκρατικό κουτόχορτο τις τηλεοπτικές παραθυρομαχίες των υποψηφίων βουλευτών.
Πολιτικά κατάλοιπα του παρελθόντος, περιαυτολογούν στα τηλεοπτικά παράθυρα για τις ικανότητές τους να ανασύρουν την χώρα από το χάος στο οποίο την βύθισαν με την ανικανότητά τους. Αλληλοκατηγορούνται για σκάνδαλα και κλοπή δημοσίων χρημάτων, αλλά ουδείς λογοδοτεί στην Δικαιοσύνη.
Είναι πραγματικά τραγικό να βλέπει καθημερινά ο Έλληνας ψηφοφόρος ανούσιες συζητήσεις, διανθισμένες από ευτελή επιχειρήματα και γραφικές κοκκορομαχίες που προσβάλλουν πέραν της νοημοσύνης και την αισθητική των Ελλήνων, ενώ παράλληλα μετατρέπουν τις εκλογές σε ένα ευτελές επικοινωνιακό παιχνίδι και δίνουν μία πλαστή εικόνα των προβληματισμών και της αγωνίας των Ελλήνων.
Όμως έχω την βεβαιότητα ότι στις εκλογές της 6ης Μαΐου, γνώμονα και κριτήριο για την ψήφο μας θα αποτελέσουν η εμπειρία του παρελθόντος και η αισιοδοξία για το μέλλον. Αλήθεια, σκεφτείτε ότι τριάντα οκτώ χρόνια, τα ίδια πρόσωπα, με τα ίδια ψέματα ότι είχαν σχέδια και λύσεις για τα πάντα, κυβέρνησαν, έκλεψαν, απέτυχαν και τελικώς μας οδήγησαν στην πτώχευση και στην καταστροφή. Αλήθεια, σκεφτείτε ότι τα ίδια πολιτικά πρόσωπα που έχουν καθιερωθεί στην κοινή συνείδηση ως ανίκανοι υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος, αλλά ως ικανότατοι δούλοι των προσωπικών συμφερόντων και επιδιώξεών τους, έρχονται σήμερα φαντάσματα ενός κακού παρελθόντος, να ισχυρίζονται πάλι ότι έχουν σχέδια και λύσεις για τα πάντα. Νομίζω λοιπόν ότι τα πράγματα είναι απλά. Είναι φως φανάρι. Εξαρτάται από εμάς να αποφασίσουμε τι θέλουμε.
Επτά και μία μείνανε....
Γιάννης Δαραβίγκας
Υποψήφιος ΛΑ.Ο.Σ Α΄ ΑΘΗΝΩΝ

Όμορφος κόσμος Πασοκικά πλασμένος.....

Έγινε λοιπόν κι΄ αυτό. Ο Τσοχατζόπουλος και η παρέα του βρίσκονται στην φυλακή. Ξεσηκώθηκαν τα ΜΜΕ και με ιαχές θριάμβου, συνόδεψαν τον «ωραίο Μπρούμελ» με κάμερες και δημοσιογράφους, στο σύντομο ταξίδι του από την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση στον Κορυδαλλό. 

Το περιεχόμενο των  δελτίων ειδήσεων εμπλουτίσθηκε πλέον, παραμονές των εκλογών, με τεχνικές λεπτομέρειες για το πως, που,  πότε και γιατί  συνελήφθη ο Άκης, με πληροφορίες life style, όπως για παράδειγμα τι φορά στο κελί του, τι κλινοσκεπάσματα χρησιμοποιεί και την χωροταξία του ορόφου στον οποίον βρίσκεται. Βεβαίως δεν λείπουν οι καθημερινές  βαθυστόχαστες αναλύσεις για τις υπέργειες, υπόγειες και θαλάσσιες διαδρομές των χρημάτων που ελάμβαναν έμπιστά του πρόσωπα για λογαριασμό του, από τις βιομηχανίες πολεμικού εξοπλισμού.

Το αστείο της υποθέσεως είναι ότι οι δημοσιογράφοι που παρουσιάζουν όλες αυτές τις πληροφορίες, είναι οι ίδιοι που πρίν μερικά χρόνια υμνούσαν τα έργα και τις ημέρες του Τσοχατζόπουλου, στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης.

Αλλά έτσι είναι η ζωή.

Όμορφος κόσμος Πασοκικά πλασμένος.....

Όμως είναι βέβαιο ότι υπόθεση Τσοχατζόπουλου, πέραν των άλλων παραμέτρων, προσφέρεται και για εκλογικό  προβληματισμό. Ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος, ήταν ο συνήγορος υπεράσπισης του Ακη Τσοχατζόπουλου στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τους TOR M1.

Τότε, για τον κ.  Βενιζέλο οι κατηγορίες κατά του Άκη Τσοχατζόπουλου για μίζες από τα εξοπλιστικά ήταν «πλεκτάνη».
Έφτασε μάλιστα στο σημείο να καλέσει από το βήμα της Βουλής τη Ν.Δ., να ζητήσει συγγνώμη από τον κ. Τσοχατζόπουλο διότι τον «ταλαιπωρεί».
Στο σχετικό πόρισμα μάλιστα που συνέταξε ο κ. Βενιζέλος για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ έγραφε:
«Δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου (…), που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως».
Αλλά και στην συνέχεια, στις 25 Φεβρουαρίου του 2005 στην Ολομέλεια της Βουλής, όταν εισήχθη προς συζήτηση το πόρισμα της εξεταστικής,  ο Ευάγγελος Βενιζέλος, διακήρυξε με τό γνωστό ύφος του : 
« Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε ως ένα τεράστιο πολιτικό και ενδεχομένως ποινικό σκάνδαλο και σήμερα η υπόθεση αυτή έχει εξατμιστεί (…) Μας λέει η Ν.Δ. ότι υπάρχει ύποπτη διακίνηση χρημάτων με δήθεν παραλήπτες, οποίοι μπορεί να είναι και πολιτικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως!»

Σήμερα ο λαλίστατος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ διακηρύσσει ότι το ΠΑΣΟΚ διέγραψε τον Τσοχατζόπουλο, επειδή είχε αναμειχθεί σε σκάνδαλο με μίζες.

Ο Τσοχατζόπουλος από την πλευρά του, αφήνει σαφείς υπαινιγμούς και προειδοποιήσεις πρός τους πρώην συντρόφους του, λέγοντας ότι τις αποφάσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα τις έλαβε το ΚΥΣΕΑ και η ευθύνη είναι συλλογική.

Όμως υπάρχει ακόμα ένα κρίσιμο ερώτημα. Ο Τσοχατζόπουλος και μόνον αυτός ευθύνεται για τις μίζες και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος;;

Θα ήταν απίθανο ακόμα και να υποθέσει κάποιος ότι ένα και μόνο πρόσωπο ήταν αποδέκτης όλων αυτών των εκατομμυρίων που ξέρουμε, αλλά και πολλών ακόμα δεκάδων, αν όχι εκατοντάδων εκατομμυρίων που δεν έχουν γίνει γνωστά.

Όμως, αν και η Δικαιοσύνη κατάφερε να εντοπίσει ορισμένους ενόχους, υπάρχουν και τα «μεγάλα ψάρια» που πρέπει να αποκαλυφθούν. Η Ελληνική κοινωνία δεν πρόκειται να αποδεχθεί ως «κάθαρση» αυτό που συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις με την σύλληψη από την αστυνομία των συνήθων υπόπτων, στους οποίους «φορτώνουν» και εγκλήματα που δεν έχουν διαπράξει.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

Υποψήφιος ΛΑ.Ο.Σ.

Α΄ ΑΘΗΝΩΝ

ΓΙΑΝΝΗΣ  ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

Υποψήφιος ΛΑ.Ο.Σ

Α΄ Αθηνών

Μην ξεχνάτε ότι κάποιοι σας έκλεψαν

Φαίνεται πως η λύση του συγχρόνου Ελληνικού δράματος θα δοθεί εντός του Μαΐου. 
Χρησιμοποιώ την λέξη «φαίνεται» επειδή δεν είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει λύση. 
Η αμφιβολία μου αυτή, δεν προέρχεται από την αβεβαιότητα που επικρατούσε περί του ακριβούς χρόνου διεξαγωγής των εκλογών, αλλά από το εάν και κατά πόσον οι
Έλληνες πολίτες δεν θα παγιδευτούν, για πολλοστή φορά, σε ψευδοδιλήμματα και σε εκβιασμούς, ώστε να ψηφίσουν τα κόμματα που φέρουν ακεραία την ευθύνη για τον ηθικό, κοινωνικό και οικονομικό εκπεσμό της χώρας μας. 

Οι δανειστές μας και οι εγχώριοι εκπρόσωποί τους, με δηλώσεις, συνεντεύξεις και παραστάσεις σε διεθνή fora, προσπαθούν να κατευθύνουν την ψήφο των Ελλήνων πολιτών στο μονόδρομο του δικομματισμού, με πρόσχημα άλλοτε την αυτοδυναμία και άλλοτε την κυβερνητική σύμπραξη Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, και με μπαμπούλα την ακυβερνησία και το χάος. Με δεδομένο ότι οι λεγόμενες δημοσκοπήσεις, έχουν μετατραπεί όχι σε χρηστικά πολιτικά βοηθήματα, αλλά σε πολιτικές ονειρώξεις και ευσεβείς πόθους εκείνων που τις παραγγέλνουν και τις πληρώνουν, δεν μπορώ να ξέρω πως θα συμπεριφερθεί το εκλογικό σώμα. Βεβαίως η καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες είναι μια ασφαλής πυξίδα των διαθέσεων και της προθέσεως ψήφου των Ελλήνων. 
Όχι στην λήθη 
Όμως υπάρχει μία παράμετρος στην οποία θα ήθελα να αναφερθώ και καθορίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και τις προτεραιότητες των ψηφοφόρων. Η λήθη και η μνήμη ως νοητικές λειτουργίες δρούν παράλληλα, όμως τις περισσότερες φορές δρούν αντίθετα με αποτέλεσμα την αλληλοεξουδετέρωσή τους. Ως απλός πολίτης, αλλά και ως υποψήφιος βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. στις επικείμενες εκλογές, θέλω να υπενθυμίσω σε όλους τους συμπολίτες μου, την κλοπή του δημοσίου χρήματος που έγινε με σύστημα και μέθοδο από πολιτικούς και δημοσίους λειτουργούς, τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια, χωρίς να υπάρξει έστω και μια καταδίκη από την δικαιοσύνη. 

Επειδή η λήθη οδηγεί στην ασυδοσία και ορισμένοι από τους εκάστοτε κυβερνήτες μας εγκλημάτησαν σε βάρος του λαού και της πατρίδας, είναι επιτακτική ανάγκη για την περαιτέρω ομαλή πορεία της χώρας, να θυμηθούν οι ψηφοφόροι τις ομολογημένες ή και πλήρως αποδεδειγμένες περιπτώσεις κλοπής, δωροληψίας, απάτης και άλλων εγκλημάτων που διεπράχθησαν από πολιτικούς. 
Εγκλήματα τα οποία αναφέρονται στον ποινικό κώδικα, που δυστυχώς όμως πέραν του κατάπτυστου νόμου «περί (μη) ευθύνης υπουργών», τον οποίο δημιούργησε ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μπήκαν στο αρχείο χάρη στα κατά καιρούς φληναφήματα περί «πολιτικών ευθυνών», σε δικολαβίστικα τερτίπια περί παραγραφής και άλλες συναφείς μπουρδολογίες, με αποτέλεσμα, οι ένοχοι να μην τιμωρούνται και τα χρήματα να μην επιστρέφουν στο δημόσιο ταμείο. 
Είναι επίσης ομολογημένο, από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, αλλά και από στελέχη της δικαιοσύνης, ότι τα κλοπιμαία, οι μίζες και η κακοδιαχείριση είναι περισσότερα από το συνολικό χρέος της χώρας. Πράγμα που με απλά λόγια σημαίνει ότι σήμερα δεν θα βρισκόμαστε σε αυτή την τραγική θέση, αν κάποιοι ολίγοι είχαν οδηγηθεί στην δικαιοσύνη και είχαν αναγκαστεί να επιστρέψουν τα κλοπιμαία ή έστω ένα μέρος από αυτά. 

Οι παραπάνω σκέψεις με οδήγησαν στην απόφαση να ζητήσω την ψήφο των ελλήνων πολιτών μέσα από το ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ, στην Α΄ Αθηνών. Ως προεκλογική υπόσχεση, αλλά και μετεκλογική πράξη από τα έδρανα της βουλής, εφ΄ όσον οι πολίτες με τιμήσουν με την εμπιστοσύνη τους, θα είναι η προσπάθειά μου για την κατάργηση του ρυπαρού νόμου «περί (μη) ευθύνης υπουργών», η τιμωρία των καταχραστών και κλεπτών του δημοσίου χρήματος, των υπευθύνων για την σύγχρονη Ελληνική τραγωδία, αλλά και η επιστροφή των κλοπιμαίων στον δημόσιο κορβανά. 

Άλλωστε, ως απλός πολίτης, με την ιδιότητά μου ως προέδρου της Πρωτοβουλίας Πολιτών κατά της διαφθοράς, αγωνίζομαι για την παραπομπή στην δικαιοσύνη επίορκων δημοσίων λειτουργών, και περιστατικών διαφθοράς. Υπήρξαν μάλιστα περιπτώσεις που έγινα στόχος από συγκεκριμένους δημόσιους λειτουργούς, επειδή τους «χάλασα την πιάτσα». 
Όμως η προσπάθειά μου ουδέποτε ανακόπηκε, εάν μάλιστα οι πολίτες αποφασίσουν να συνεχίσω τις προσπάθειές μου και μέσα από την βουλή, είναι βέβαιο ότι ο αγώνας μου θα είναι αποτελεσματικότερος. 
Σε ένα μήνα περίπου, έχουμε την τελευταία ευκαιρία να αναστήσουμε τις ελπίδες μας και την Ελλάδα. 
Μην το ξεχνάτε... 
Χριστός Ανέστη 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ 
Υποψήφιος βουλευτής ΛΑ.Ο.Σ. Α΄ Αθηνών

Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου

Το πρωΐ  της περασμένης  Τετάρτης, ένας συμπολίτης μας, συνταξιούχος φαρμακοποιός,  έθεσε τέλος στη ζωή του. Άφησε μάλιστα και ένα σημείωμα στο οποίο έγραφε ότι «....επειδή δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου».

Τα βήματά μου με οδήγησαν συνειδητά,  λίγες ώρες μετά το συμβάν,  στην πλατεία Συντάγματος για να αποχαιρετίσω με τον τρόπο που εγώ αισθανόμουν ότι έπρεπε να κάνω, τον Έλληνα συμπολίτη μας.

Όταν έφθασα, τα «ίχνη» είχαν εξαφανιστεί, και μόνο η απορία, η αγανάκτηση, ο πόνος,  αλλά και η οργή που ήταν ζωγραφισμένες   στα πρόσωπα των πολιτών που στέκονταν στο σημείο, έδιναν την τραγική διάσταση του δράματος που εκτυλίχτηκε κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό της πρωτεύουσας.

Πλησίασα στο δέντρο, που η φυλλωσιά και ο κορμός του ένοιωσαν την αγωνία και το τέλος του συμπολίτη μας.

Είδα εκεί στον κορμό του, τα πολλά σημειώματα που είχαν τοποθετήσει οι περαστικοί. Διάβασα τις αυθόρμητες σκέψεις τους, ένοιωσα την απελπισία τους, συμφώνησα με την οργή τους.

Δεν είναι αυτοκτονία...

«Δεν είναι αυτοκτονία. Είναι δολοφονία» έγραψε κάποιος συμπολίτης μας, ενώ κάποιος άλλος έγραψε δυο μονάχα λέξεις : «Φτάνει πιά».

Νομίζω ότι στα δύο αυτά  σημειώματα, με τις επτά λέξεις περικλείεται το δράμα αλλά και η αποφασιστικότητα των Ελλήνων πολιτών.

Απομακρύνθηκα, έχοντας ένας κόμπο στο λαιμό και η ματιά μου έπεσε στο κτήριο του Κοινοβουλίου.

Όταν μπροστά  στο Ναό της Δημοκρατίας οι πολίτες οργίζονται, αγανακτούν και πεθαίνουν, η Δημοκρατία έχει ατιμωθεί.

Οι συνειρμοί ήταν αναπόφευκτοι. Από εκεί άρχισαν όλα και γι΄ αυτό εκεί πρέπει να τελειώσουν όλα και μάλιστα πολύ σύντομα.

Στις επερχόμενες εκλογές, οι πολίτες έχουν το δικαίωμα, αλλά κυρίως την υποχρέωση να βάλλουν τα πράγματα σε τάξη. Ούτε οι διαδηλώσεις, ούτε οι αυτοχειριασμοί, ούτε οι κραυγές μπορούν να δώσουν λύσεις, όταν το απόλυτο όπλο βρίσκεται στα χέρια μας. Είναι η ψήφος, που θα έχει μέσα της  την εμπειρία και τα διδάγματα του χθες, την σοφία και τις εικόνες του σήμερα, αλλά και την αποφασιστικότητα για ένα καλύτερο αύριο.

Εύχομαι και ελπίζω ότι αυτή την φορά οι Έλληνες πολίτες θα αποδείξουν στους αποτυχημένους και αυτόκλητους σωτήρες, ότι η τύχη της πατρίδας είναι στα δικά μας χέρια, εξαρτάται από την δική μας αποφασιστικότητα και όχι από τις συνεδριάσεις και τις τηλεδιασκέψεις των δανειστών και των ενεργουμένων τους στην Ελλάδα.

Εύχομαι και ελπίζω ότι οι ψηφοφόροι θα βροντοφωνάξουν σε λίγες εβδομάδες ότι ο συνταξιούχος φαρμακοποιός είναι το τελευταίο θύμα στο βωμό του μνημονίου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

Κυβέρνηση σε γυάλα

Πριν έξη περίπου μήνες, τον Σεπτέμβριο του 2011, με αφορμή την μετάβαση στην Θεσσαλονίκη, του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, για τα εγκαίνια της διεθνούς εκθέσεως, έγραφα με χιουμοριστική διάθεση, σχετικά με τα πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας που είχαν ληφθεί.

«Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται σήμερα στην Θεσσαλονίκη, με την ευκαιρία της διεθνούς εκθέσεως, συνοδευόμενος από μεραρχίες πεζοπόρων τμημάτων της αστυνομίας, ουλαμούς πλωτών μέσων του Λιμενικού Σώματος στον Θερμαϊκό, καθώς επίσης και από οχήματα της πυροσβεστικής και της αστυνομίας.

Ο κ. Παπανδρέου μετακόμισε στην Θεσσαλονίκη με όλο το υπουργικό συμβούλιο, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις λόγω λιτότητος, φρόντισε όμως να μεταφέρει στην συμπρωτεύουσα και την παθογένεια του συστήματός του. Ανικανότητα, φαυλότητα, αναλγησία, αστυνομικό κράτος και τον… φράχτη, βεβαίως βεβαίως. Αχ, αυτός ο φράχτης, συνιστά όνειδος για την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, που παραμένει όμως στην εξουσία με αντιδημοκρατικές πρακτικές και μεθόδους. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι του χρόνου, πρώτα ο Θεός, θα χρειαστεί να μετακομίσει πάλι ο φράχτης και οι λεγεώνες των δυνάμεων ασφαλείας στην Θεσσαλονίκη, μιας και η λαοπρόβλητη κυβέρνησή μας θα έχει περιοριστεί σε άλλα καθήκοντα. Εκείνα της αντιπολιτεύσεως, ελπίζω δε της ήσσονος. Η ιστορία μας έχει διδάξει πως μια κυβέρνηση δεν μπορεί να παραμένει στην εξουσία κρυπτομένη και προστατευόμενη από μεραρχίες αστυνομικών δυνάμεων και σιδερένιους φράχτες. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν θα αποτελέσει εξαίρεση».
Ευτυχώς τα διδάγματα της ιστορίας επαλήθευσαν τα γραφόμενά μου. Η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέρρευσε, δυστυχώς όμως ορισμένα φθαρμένα υλικά της, στελέχωσαν την απερχομένη παρούσα κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου.
Δυστυχώς για όσους στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν εδιδάχθησαν ούτε από τα παθήματά τους, αλλά αρνούνται πεισματικά να μελετήσουν και την ιστορία.
in vitro
Στην επιστήμη της βιολογίας χρησιμοποιούνται οι όροι in vitro (που σημαίνει μέσα στο γυαλί - δοκιμαστικό σωλήνα), και αναφέρεται κυρίως στην τεχνική της πραγματοποίησης ενός δεδομένου πειράματος σε δοκιμαστικό σωλήνα και in vivo (που σημαίνει «εν ζωή», ζωντανά) για πειράματα που πραγματοποιούνται σε ζώντες οργανισμούς.
Όμως και στην πολιτική, υπάρχουν περιπτώσεις που οι πολιτικοί νομοθετούν, κυβερνούν, ζούν και κινούνται in vitro, δηλαδή μέσα σε μια ιδιόμορφη προστατευτική γυάλα, που δημιουργούν, οι αστυνομικές και λοιπές δυνάμεις ασφαλείας, αλλά και η πλήρης απομόνωση από τους πολίτες.
Μέσα από αυτή τη γυάλα, η κυβέρνηση Παπαδήμου εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει απέναντι στην τρόϊκα και στους δανειστές της χώρας, αλλά και παρακολούθησε τις στρατιωτικές παρελάσεις για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου.
in vivo
Όμως σε ένα μήνα περίπου έχουμε εκλογές. Πολλοί λένε ότι «οι εκλογές αυτές, είναι οι σημαντικότερες στην ιστορία της Ελλάδος». Όμως το ίδιο τροπάριο το ακούω εδώ και πολλά χρόνια, τις παραμονές των εκλογών.
Βαρέθηκα πια τα ίδια και τα ίδια.
Ε΄ λοιπόν, οι επερχόμενες εκλογές δεν είναι οι σημαντικότερες.
Τολμώ μάλιστα να πώ, πως οι εκλογές αυτές θα είναι οι πιό «χαλαρές» και πιό ακομμάτιστες από όσες έχουμε γνωρίσει τα τελευταία 35 χρόνια.
Υπάρχει όμως μια προϋπόθεση. Να επικρατήσει η λογική.
Οι έλληνες πολίτες, ως εκλογικό σώμα, ως ζων οργανισμός, καλούνται να αποφασίσουν in vivo, αν θέλουν να συνεχίσουν να έχουν μια κυβέρνηση in vitro, και εκείνοι να βρεθούν την επόμενη τετραετία, πάλι στα κάγκελα, πίσω από τον φράχτη, παραδομένοι στις διαταγές των δανειστών.
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι τόσο απλά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ