ΤΟ ΦΡΟΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΦΡΟΥΤΑΚΙΑ

Πριν λίγες ημέρες, ο  πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας κ. Μάριο Σοάρες δημοσίευσε άρθρο του, στην ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς»,  στο οποίο με ευθύτητα και ειλικρίνεια ομολογεί ότι  στην ευρωπαϊκή ένωση : «ανατράπηκαν βαθμιαία μερικές από τις θεμελιώδεις αρχές του σχεδίου των αποκαλούμενων ιδρυτικών χωρών».Με φόντο τις εξελίξεις στην Πορτογαλία, όπου η τρόϊκα πάτησε ήδη πόδι, αλλά και τις εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ιρλανδία ο σοσιαλιστής πορτογάλος προειδοποιεί  ότι  : «Αν η Ευρώπη δεν αντιληφθεί τη δυσαρέσκεια που βασιλεύει παντού εναντίον των εθνικών κυβερνήσεων και των ευρωπαϊκών θεσμών και την απόσταση που τους χωρίζει από τους λαούς τους, είναι αναμφίβολο ότι βαδίζουμε προς την παρακμή της ΕΕ σε έναν κόσμο που βρίσκεται υπό μετασχηματισμό και ότι βαδίζουμε προς την πιθανή αποσύνθεση της ΕΕ».
Σε ότι αφορά στην στάση των σοσιαλιστών στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αλλά και στις ευθύνες τους, ο κ. Σοάρες αναφέρει ότι : «Η ΕΕ αυτή τη στιγμή κυβερνάται από 24 συντηρητικά και υπερσυντηρητικά κόμματα και από μόλις τρία σοσιαλιστικά στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Τα τρία αυτά κράτη μπορούσαν να έχουν μείνει ανυποχώρητα στις απαιτήσεις μιας Γερμανίας που τα πέταγε προς μια απαράδεκτη ύφεση. Δεν βρήκαν όμως το θάρρος να το κάνουν».
Κοινή πορεία;;
Η τελευταία αυτή αναφορά στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία που με σοσιαλιστικές κυβερνήσεις οδηγήθηκαν στον λεγόμενο μηχανισμό στήριξης, που δεν είναι τίποτα άλλο από την επιβολή ενός είδους οικονομικής δικτατορίας, περιγράφει με μελανά χρώματα τις ευθύνες των αυτοαποκαλουμένων σοσιαλιστών, για την υποταγή τους στα κελεύσματα του διεθνούς κεφαλαίου.
Η Ελλάδα, η Πορτογαλία αλλά και η Ισπανία, για κάποιο ανεξήγητο λόγο περί τα μέσα της δεκαετίας του 1970 αποτίναξαν τις δικτατορίες που κυβερνούσαν τότε και ξανάζησαν την δημοκρατία, με κυβερνήσεις διαφόρων πολιτικών και κοινωνικών προσανατολισμών.
Σήμερα η Ελλάδα, η Πορτογαλία και αύριο πολύ πιθανόν η Ισπανία βρίσκονται στο έλεος της διεθνούς κερδοσκοπίας και της τρόϊκα, με αποτέλεσμα τον οικονομικό μαρασμό και την δυσπραγία.
Στην Ελλάδα όμως, ο σοσιαλισμός, με καθαρά μικροκομματικά κριτήρια,  προσπαθεί να αποδείξει ότι για όλα τα δεινά ευθύνονται οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις που κατά καιρούς κυβέρνησαν τον τόπο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να «σώσει» την χώρα από την χρεοκοπία οδηγώντας τους πολίτες και τις επιχειρήσεις σε πτώχευση και καταστροφή. Είναι δύσκολο να βρει οποιοσδήποτε καλόπιστος παρατηρητής κάποια δικαιολογία για να ερμηνεύσει την φορολογική αφαίμαξη και την κοινωνική αναλγησία που ο σοσιαλισμός επιδεικνύει για την εξυπηρέτηση των εντολέων του.   
Τα φρουτάκια
Και σα να μην έφθαναν όλα τα δεινά τα οποία υφίστανται οι Έλληνες πολίτες, το επιδόρπιο που μας προσφέρει η σοσιαλιστική κυβέρνηση, είναι  τα φρουτάκια. Με δεδομένη την ροπή των Ελλήνων προς τον τζόγο, είναι βέβαιο ότι θα γίνουμε μάρτυρες κοινωνικών και οικογενειακών δραμάτων. Υπάρχουν βεβαίως εκείνοι που υποστηρίζουν πως τα τυχερά παιχνίδια υπήρχαν και ήταν στην πλειονότητά τους παράνομα μέχρι σήμερα. Όμως η επίσημη υιοθέτηση του τζόγου, έστω και αν πρόκειται για συμβατική υποχρέωση της χώρας μας που απορρέει από το μνημόνιο, είναι βέβαιο θα συμβάλλει στην αφαίμαξη των πολιτών και στην συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια ολίγων και επιτηδείων, όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως. Έχω την πεποίθηση πως όπως το φρούτο του σοσιαλισμού έτσι και τα φρουτάκια του, δεν πρόκειται να βοηθήσουν την χώρα μας για να ξεπεράσει την κρίση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

Ο ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ

Τον Οκτώβριο του 2009 είχα γράψει ένα παραμύθι για δύο Γιώργηδες, τον κυρ-Γιώργη και τον Γιωργάκη. Έλεγα τότε πως ο πρώτος, ο κυρ-Γιώργης,  έκανε  δουλειές σε πολλά μέρη του κόσμου και τα χρήματα που κέρδιζε τα έδινε στους φτωχούς, όπως λέγανε οι εφημερίδες και οι ντελάληδες στα χωριά και στις πόλεις. Συναντούσε και μιλούσε με αφέντες και αρχηγούς κρατών, που πολλούς απ’ αυτούς τους είχε βοηθήσει να γίνουν αρχηγοί, ώστε και αυτοί με την σειρά τους για να τον ευχαριστήσουν βοηθούσαν  στο έργο του.
Για να κάνει καλύτερα τις δουλειές του, ο κυρ-Γιώργης έφτιαχνε εκκλησίες, ιδρύματα, τράπεζες σε πολλά μέρη του κόσμου. Ύστερα άρχισε να αγοράζει και την γη σε μικρά αλλά και μεγαλύτερα κράτη και για να μην πολυλογώ ήταν τόσο σπουδαίος που τον καλούσαν οι αφεντάδες και οι αρχηγοί κρατών να τους εξηγεί πως έπρεπε να κυβερνάνε.
Ο Γιωργάκης ήταν ένας φιλόδοξος πολιτικός που ήθελε να κυβερνήσει τον τόπο του αλλά στο μυαλό του είχε καρφωθεί η ιδέα, να γίνει κυβερνήτης όλου του κόσμου.
Η ζωή σαν το παραμύθι
Πώς τα έφερε έτσι η ζωή και οι δρόμοι των δύο Γιώργηδων συναντήθηκαν και άρχισαν να συνεργάζονται. Ο κυρ-Γιώργης γινόταν κάθε μέρα πιο πλούσιος και ο Γιωργάκης έγινε πρωθυπουργός. Ο Γιωργάκης συναντιόταν τακτικά με τον κυρ-Γιώργη, μιλούσαν και γενικά βοηθούσε ο ένας τον άλλον. Ο καιρός πέρναγε αλλά για κάποιο λόγο που κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει, ο κόσμος πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Ο λαός δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος. Όμως ο  κυρ-Γιώργης κέρδιζε όλο και περισσότερα χρήματα από και για τις «αγαθοεργίες» του και ο Γιωργάκης μακροημέρευε ως αρχηγός. Έτσι ζούσαν αυτοί καλά και ο λαός χειρότερα. Εδώ δεν σταματάει το παραμύθι αφού η ζωή συνεχίζεται και στην πραγματικότητα που ζούμε συναντάμε τον κυρ-Γιώργη και τον Γιωργάκη.
Την περασμένη Δευτέρα, όπως είπαν στις ειδήσεις, συναντήθηκε ο πρωθυπουργός της Ελλάδος με τον «μεγαλοεπενδυτή» Τζώρτζ Σόρος, στο γραφείο του πρώτου,  στην Βουλή. Οι δύο άνδρες αντάλλαξαν απόψεις για την παγκόσμια οικονομία αλλά και για την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας. Το τι συμφώνησαν οι δύο Γιώργηδες δεν ανακοινώθηκε, αλλά δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του. Ο Τζώρτζ Σόρος  πριν λίγο καιρό δήλωνε ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.  Ο Σόρος μεγάλωσε και ανατράφηκε στην Ουγγαρία από έναν άνθρωπο που πλούτισε κατά την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, από τις κατασχέσεις και εκποιήσεις περιουσιών των εβραίων που συλλάμβαναν και εκτελούσαν οι Ναζί.  
Όμοιος ομοίω…..
Ο Σόρος είναι εδώ και πολλά χρόνια το «μαύρο πρόβατο» της αμερικανικής υπηρεσίας δίωξης ναρκωτικών, της γνωστής DEA. Πολλά θα μπορούσα να γράψω για τα έργα και τις ημέρες του Ούγγρου μεγιστάνα των αγορών, αλλά εκείνο που με ενοχλεί είναι ότι ο άνθρωπος αυτός έγινε συνομιλητής και σύμβουλος του πρωθυπουργού της Ελλάδος. Υπάρχει όμως και μία ακόμη ανησυχία μου για τις συνομιλίες Παπανδρέου-Σόρος για την οποία  εύχομαι να διαψευστώ. Είπαμε προηγουμένως για τις δραστηριότητες του Σόρος στον τομέα των ναρκωτικών και τα μεγάλα ποσά που ξοδεύει για την νομιμοποίησή τους. Όμως θυμάμαι παράλληλα και τις γνωστές απόψεις-δηλώσεις του κ. Παπανδρέου για την ελεύθερη καλλιέργεια και χρήση της κάνναβης. Εύχομαι ολόψυχα να μην επαληθευτεί η γνωστή ρήση : όμοιος ομοίω αεί πελάζει….
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ «ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ»

Από αυτήν την στήλη έχω ασχοληθεί στο παρελθόν με θέματα αστυνομικού ενδιαφέροντος, άλλοτε επικρίνοντας τις διωκτικές αρχές για λάθη και αστοχίες τους και άλλες φορές για να επιβραβεύσω επιτυχίες τους. Τις τελευταίες ημέρες οι αστυνομικές αρχές σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και κατέφεραν ισχυρό πλήγμα σε βάρος του οργανωμένου εγκλήματος. Από ότι φαίνεται μεγάλος αριθμός ατόμων φέρεται να εμπλέκεται σε κυκλώματα της νύχτας και να ενέχεται σε ποικιλόμορφες εγκληματικές πράξεις. Ακόμα δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός των εμπλεκομένων, καθώς οι έρευνες συνεχίζονται, αλλά ούτε και το εύρος της εγκληματικής τους δράσης. Είναι όμως βέβαιο ότι η έννομη τάξη μπόρεσε ύστερα από μεθοδικές και επιτυχημένες κινήσεις να φέρει σε πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αποστολή της που δεν είναι άλλη από την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες.
Ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά
Η εγκληματικότητα και ο εγκληματίας τα τελευταία 40 χρόνια έχουν διαφορετικά ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά σε σχέση με το παρελθόν. Σε ότι αφορά τους εγκληματίες υπάρχει δραματική αύξηση του αριθμού τους που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην οικονομική δυσπραγία, στην ώσμωση μεταξύ αλλοδαπών και ημεδαπών και βεβαίως στο εύκολο κέρδος. Σε ότι αφορά την εγκληματικότητα έχει και αυτή «αναβαθμιστεί» ποιοτικά και ποσοτικά και φαίνεται πως κυριαρχεί στις περισσότερες εκφάνσεις και δραστηριότητες της καθημερινής μας ζωής.
Η διαμάχη μεταξύ ελληνικών και αλλοδαπών εγκληματικών οργανώσεων και ο αγώνας επικράτησης μεταξύ ελληνικών και αλλοδαπών εγκληματικών οργανώσεων για τον έλεγχο της «νύχτας» όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε πολλές πόλεις της περιφέρειας είχαν ως αποτέλεσμα αρκετούς νεκρούς και καταστροφές καταστημάτων. Είναι βέβαιο ότι η αστυνομία και ειδικότερα οι αρμόδιες υπηρεσίες ασφαλείας εργάστηκαν με τον τρόπο που ξέρουν, ανεπηρέαστες και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αλλά και των τηλεοπτικών σταθμών, με αποτέλεσμα απερίσπαστες να «βγάλουν» υποθέσεις και να βρεθούν ένα βήμα εμπρός από το οργανωμένο έγκλημα. Κατά αυτήν την έννοια δεν μπορεί κανένας παρά να συγχαρεί την ηγεσία και τα στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας για την επιτυχία τους. Οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας με υπομονή και επιμονή συγκέντρωσαν στοιχεία σχηματίζοντας έναν ογκωδέστατο φάκελο, που αποτελείται από 50.000 σελίδες περίπου, και τον παρέδωσαν στην Δικαιοσύνη.
Η ώρα της Δικαιοσύνης
Στο σημείο όμως αυτό πρέπει να επισημάνω την ευθύνη των δικαστικών αρχών που θα αναλάβουν τον περαιτέρω χειρισμό των υποθέσεων. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναληφθεί το φαινόμενο της ατιμωρησίας και της ασυλίας που υπάρχει για πολιτικούς, και δημόσιους λειτουργούς, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα οικονομικού και άλλου περιεχόμενου ενώ παραμένουν ακόμα και σήμερα ατιμώρητοι και στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης . Τα περιθώρια ανοχής και συγκάλυψης είναι πλέον ανύπαρκτα. Οι Έλληνες πολίτες απαιτούν από τη δικαιοσύνη να επιτελέσει επιτέλους το έργο της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ