Η Ουγγρική Πολιτική Ένωση (Fidesz), το δεξιό κόμμα της Ουγγαρίας, πέτυχε θριαμβευτική νίκη στις εκλογές της περασμένης εβδομάδας εξασφαλίζοντας το 2/3 των εδρών στο Κοινοβούλιο, 263 έδρες σε σύνολο 386. Οι σοσιαλιστική κυβέρνηση υπέστη μεγάλη ήττα, εξασφαλίζοντας στο νέο Κοινοβούλιο μόλις 59 έδρες, ενώ το ακροδεξιό κόμμα Jobbik πέτυχε θριαμβευτική είσοδο στο ουγγρικό κοινοβούλιο με 47 έδρες και ανεδείχθη ως η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας. Ο κ. Viktor Orban ο νέος πρωθυπουργός της Ουγγαρίας είχε υποσχεθεί προεκλογικώς συνταγματική αναθεώρηση και το τέλος της περιόδου που οδήγησε τους πολίτες στην φτώχεια και την απόγνωση.
Η Ουγγαρία και το Δ.Ν.Τ.
Όπως είναι γνωστό, η Ουγγαρία δανείστηκε τον Οκτώβριο του 2008, από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση 20 δις ευρώ για να αποφύγει την πτώχευση. Ένα μήνα περίπου πρό των εκλογών, ο κ. Παπανδρέου κατά την διάρκεια της ανά την υφήλιο περιοδείας του, προς ανεύρεση δανεικών, επισκέφθηκε και την Ουγγαρία. Αν και δεν έγινε γνωστό ποιοι ήταν οι λόγοι της επίσκεψης αυτής, έχω την εντύπωση ότι ο πρωθυπουργός ήθελε να μάθει από πρώτο χέρι την εξέλιξη της σοσιαλιστικής προεκλογικής μάχης.
Σκέφτηκα λοιπόν να ασχοληθώ σήμερα με την Ουγγαρία, διότι η περίπτωσή της έχει αρκετά ομοειδή ποιοτικά χαρακτηριστικά με την Ελλάδα και μπορεί κάποιος να αντλήσει χρήσιμα διδάγματα, ενδεχομένως δε και να σχηματίσει μία εικόνα για το μέλλον. Είναι προφανές ότι ο κ. Παπανδρέου έχει στο μυαλό του πως θα μπορέσει να περάσει αλώβητος την κρίση ή εν πάση περιπτώσει πως θα έχει τις μικρότερες κατά το δυνατόν απώλειες. Η Ουγγαρία πάντως δεν θα του έδωσε κουράγιο, αλλά ούτε και διδάγματα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι εκεί που υπάρχουν επεμβάσεις του Δ.Ν.Τ. εκτός από τον οικονομικό και κοινωνικό χάρτη επέρχονται σημαντικές αλλαγές και στο πολιτικό σκηνικό. Έτσι ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης είχε τεθεί εδώ και καιρό σε συναγερμό, προετοιμάζοντας το έδαφος για την άφιξη του Δ.Ν.Τ. στην χώρα μας.
Με το βλέμμα προς τις εκλογές
Μετά την επίσημη εγκατάσταση του ταμείου στα υπουργεία, ως ελεγκτικού μηχανισμού σε πρώτη φάση και ως διοικητηρίου στην συνέχεια, μας βομβαρδίζουν με «ενημερωτικές» εκπομπές και άρθρα για τις δήθεν ανώδυνες, αλλά και ευεργετικές επιπτώσεις της ανάμειξής του στην οικονομία μας. Σε επιβεβαίωση των ανωτέρω, παρατήρησα ότι δειλά-δειλά άρχισαν τις τελευταίες ημέρες να κάνουν την εμφάνισή τους και ορισμένα δημοσιεύματα κάποιων καταγέλαστων πληρωμένων κονδυλοφόρων της εξουσίας με τίτλους όπως: « Στην Ρουμανία, ο πρόεδρος που οδήγησε τη χώρα στο Δ.Ν.Τ. κέρδισε ξανά τις εκλογές» κλπ. Είναι σαφές ότι ο κ. Παπανδρέου αφού παρέδωσε την καυτή πατάτα της οικονομίας μας στα χέρια των νέων κηδεμόνων της Ελλάδος, χωρίς προηγουμένως να δοκιμάσει με κάθε δυνατό τρόπο να βγάλει την χώρα από το τέλμα, θα στρέψει την προσοχή στην πολιτική επιβίωσή του. Τα Μ.Μ.Ε. ήταν, είναι και θα παραμείνουν το εφεδρικό όπλο του πρωθυπουργού στην προσπάθειά του αυτή. Όμως ας κρατήσουμε στην άκρη του μυαλού μας, ότι το πρώτο πιστόλι που είχε «πάνω στο τραπέζι» στις δήθεν διαπραγματεύσεις του για την σωτηρία της οικονομίας μας, τελικώς εστράφη εναντίον της Ελλάδος. Έχω την αίσθηση ότι και το εφεδρικό πιστόλι που έχει για την σωτηρία του ιδίου αλλά και του κόμματός του, τελικώς θα στραφεί εναντίον του.
Γ. ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
ΣΤΑΧΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΜΠΕΡΗ
Όπως γράφαμε την περασμένη εβδομάδα η σύλληψη των φερομένων ως μελών τρομοκρατικής οργάνωσης αλλά και τα όποια ευρήματα της αντιτρομοκρατικής, δεν θεωρούνται νομικώς αξιοποιήσιμα, αφού η εκρηκτική ύλη ήταν… λίπασμα και ο οπλισμός δείχνει τον επαναστατικό αγώνα. Βεβαίως οι διωκτικές αρχές αναμφισβήτητα κατέγραψαν μία επιτυχία ακόμη στο ενεργητικό τους, στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Με τίποτα όμως δεν δικαιολογείται η ευωχία της κυβερνητικής παράταξης, που συνέπεσε με την εγκατάσταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην χώρα μας. Η καθημερινή διαρροή ή και ανακοίνωση «στοιχείων» σχετικά με την τρομοκρατία, από την αστυνομία και η προβολή τους εν είδει σήριαλ από τα Μ.Μ.Ε., κάνει φανερή την πρόθεση των επικοινωνιολόγων της Ιπποκράτους, να αποπροσανατολίσουν και γιατί όχι να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις των πολιτών, από την αναποτελεσματικότητα των χειρισμών της κυβέρνησης στην οικονομική πολιτική.
Μία βροχή μας σώζει
Ο κόσμος συνηθίζει να λέει, όταν κάτι είναι αναπόφευκτο, «μια βροχή μας σώζει». Όμως τις τελευταίες ημέρες το σύνθημα άλλαξε και προσαρμόστηκε στις επιπτώσεις από την έκρηξη του ηφαιστείου με το δυσκολοπρόφερτο όνομα Eyjafjallajokull στην Ισλανδία: «μία ακόμη έκρηξη μας σώζει». Κάπως έτσι αντιμετώπιζαν τα τηλεοπτικά κανάλια την αδυναμία των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φθάσουν στην χώρα μας, με την απαγόρευση των πτήσεων εξ αιτίας της ηφαιστειακής στάχτης που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.
Η Ισλανδία που εκτός από την χρεωκοπία, όχι μόνο δεν θα επιστρέψει τα χρεωστούμενα στους πιστωτές της, γιατί έτσι αποφάσισαν οι πολίτες με συντριπτική πλειοψηφία σε σχετικό δημοψήφισμα, αλλά που με τις στάχτες του ηφαιστείου της, έχει φέρει στα πρόθυρα της χρεωκοπίας πολλές αεροπορικές και μεταφορικές εταιρείες ανά τον κόσμο. Όμως για την Ελλάδα η ώρα της κρίσεως έφθασε. Μόλις κατακάτσει ο κουρνιαχτός και η στάχτη θα προβάλλει μέσα από το θολό και γκριζόμαυρο τοπείο η εικόνα της νέας πραγματικότητας για την χώρα μας. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο υπαγορεύουν τους κανόνες τους, αλλά και παρακολουθούν στενά την τήρησή τους.
Η ώρα του λογαριασμού
Οι Έλληνες πολίτες και κυρίως εκείνοι με τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα θα πληρώσουν ΟΛΟΥΣ τους ανεξόφλητους λογαριασμούς από τα πάρτυ και τις διασκεδάσεις των τελευταίων τριάντα ετών. Και για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς στην διασκέδαση αυτή οι περισσότεροι Έλληνες έλαβαν μέρος. Όμως υπάρχει μια διαφορά. Στο μεγάλο φαγοπότι το χαβιάρι, τους αστακούς, τα φιλέτα και τα ακριβά κρασιά τα γευόντουσαν λίγοι. Οι υπόλοιποι απλώς έγλειφαν τα πιάτα και στην καλύτερη περίπτωση κάποιο κόκκαλο. Τώρα όμως ο λογαριασμός είναι μεγάλος και όλοι θα πληρώσουν το ίδιο ποσό. Είτε έφαγαν αστακό, είτε έγλυψαν το πιάτο, είτε έμειναν νηστικοί. Αυτή ακριβώς είναι μεγάλη αδικία και η προσβολή σε βάρος των Ελλήνων πολιτών που σίγουρα δεν τους αρμόζει να γεύονται αποφάγια, σίγουρα δεν τους αξίζει να τους εξαπατούν, σίγουρα δεν τους αξίζει να τους κλέβουν. Η πραγματική αντίθεση των Ελλήνων στα σχέδια που απεργάζονται οι όψιμοι σωτήρες της χώρας δεν έχει γίνει ακόμη αισθητή. Εύχομαι και ελπίζω να εκδηλωθεί με σωφροσύνη και ηπιότητα. Σε αντίθετη περίπτωση η έκρηξη του ηφαιστείου-γλωσσοδέτη στην Ισλανδία θα ωχριά μπροστά στης έκρηξη της αυθεντικής λαϊκής οργής και όχι της προκατασκευασμένης και κατά παραγγελία διαμαρτυρίας των κατ΄ επάγγελμα συνδικαλιστών δήθεν εκπροσώπων του. Άλλωστε μια πρόγευση πήρα όταν άκουσα την οργισμένη αντίδραση ενός συνταξιούχου στην τηλεόραση. Μόνο με τρείς λέξεις: στάχτη και μπούρμπερη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Μία βροχή μας σώζει
Ο κόσμος συνηθίζει να λέει, όταν κάτι είναι αναπόφευκτο, «μια βροχή μας σώζει». Όμως τις τελευταίες ημέρες το σύνθημα άλλαξε και προσαρμόστηκε στις επιπτώσεις από την έκρηξη του ηφαιστείου με το δυσκολοπρόφερτο όνομα Eyjafjallajokull στην Ισλανδία: «μία ακόμη έκρηξη μας σώζει». Κάπως έτσι αντιμετώπιζαν τα τηλεοπτικά κανάλια την αδυναμία των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φθάσουν στην χώρα μας, με την απαγόρευση των πτήσεων εξ αιτίας της ηφαιστειακής στάχτης που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.
Η Ισλανδία που εκτός από την χρεωκοπία, όχι μόνο δεν θα επιστρέψει τα χρεωστούμενα στους πιστωτές της, γιατί έτσι αποφάσισαν οι πολίτες με συντριπτική πλειοψηφία σε σχετικό δημοψήφισμα, αλλά που με τις στάχτες του ηφαιστείου της, έχει φέρει στα πρόθυρα της χρεωκοπίας πολλές αεροπορικές και μεταφορικές εταιρείες ανά τον κόσμο. Όμως για την Ελλάδα η ώρα της κρίσεως έφθασε. Μόλις κατακάτσει ο κουρνιαχτός και η στάχτη θα προβάλλει μέσα από το θολό και γκριζόμαυρο τοπείο η εικόνα της νέας πραγματικότητας για την χώρα μας. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο υπαγορεύουν τους κανόνες τους, αλλά και παρακολουθούν στενά την τήρησή τους.
Η ώρα του λογαριασμού
Οι Έλληνες πολίτες και κυρίως εκείνοι με τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα θα πληρώσουν ΟΛΟΥΣ τους ανεξόφλητους λογαριασμούς από τα πάρτυ και τις διασκεδάσεις των τελευταίων τριάντα ετών. Και για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς στην διασκέδαση αυτή οι περισσότεροι Έλληνες έλαβαν μέρος. Όμως υπάρχει μια διαφορά. Στο μεγάλο φαγοπότι το χαβιάρι, τους αστακούς, τα φιλέτα και τα ακριβά κρασιά τα γευόντουσαν λίγοι. Οι υπόλοιποι απλώς έγλειφαν τα πιάτα και στην καλύτερη περίπτωση κάποιο κόκκαλο. Τώρα όμως ο λογαριασμός είναι μεγάλος και όλοι θα πληρώσουν το ίδιο ποσό. Είτε έφαγαν αστακό, είτε έγλυψαν το πιάτο, είτε έμειναν νηστικοί. Αυτή ακριβώς είναι μεγάλη αδικία και η προσβολή σε βάρος των Ελλήνων πολιτών που σίγουρα δεν τους αρμόζει να γεύονται αποφάγια, σίγουρα δεν τους αξίζει να τους εξαπατούν, σίγουρα δεν τους αξίζει να τους κλέβουν. Η πραγματική αντίθεση των Ελλήνων στα σχέδια που απεργάζονται οι όψιμοι σωτήρες της χώρας δεν έχει γίνει ακόμη αισθητή. Εύχομαι και ελπίζω να εκδηλωθεί με σωφροσύνη και ηπιότητα. Σε αντίθετη περίπτωση η έκρηξη του ηφαιστείου-γλωσσοδέτη στην Ισλανδία θα ωχριά μπροστά στης έκρηξη της αυθεντικής λαϊκής οργής και όχι της προκατασκευασμένης και κατά παραγγελία διαμαρτυρίας των κατ΄ επάγγελμα συνδικαλιστών δήθεν εκπροσώπων του. Άλλωστε μια πρόγευση πήρα όταν άκουσα την οργισμένη αντίδραση ενός συνταξιούχου στην τηλεόραση. Μόνο με τρείς λέξεις: στάχτη και μπούρμπερη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
